...zatrzymaj się choć na chwilkę!...

Jutro  dzień Wszystkich Świętych, następnie Zaduszki.  Jest to okres  spotkań rodzinnych,  /w obecnych czasach być może jedyny w swoim rodzaju/  nad grobami naszych najbliższych, najdroższych i najbardziej kochanych. Każdy z nas stojąc nad mogiłami tych których już nie ma, uświadamia sobie  dopiero teraz,  jak w tym ziemskim życiu mogło być inaczej, wiele spraw mogło potoczyć się innym torem, wiele można było zrobić inaczej, lepiej pokierować wspólnym ziemskim życiem.  Były lepsze i gorsze chwile, staramy się myśleć tylko o tych dobrych, aby usprawiedliwić się i zapomnieć o tych złych, być może których często byliśmy jedynym powodem. Nie jeden z nas stojąc nad grobem zastanowi się, pomyśli i w tej głębokiej zadumie nasunie mu się myśl, refleksja nad minionym okresem swojego życia i powie … „gdybym mógł cofnąć czas”. Niech ta chwila zadumy, refleksji będzie dla nas wskazówką do opamiętania się.  Są wśród nas jeszcze inni drodzy nam  bliscy na tej ziemi:  rodzina, znajomi, sąsiedzi a może całkiem obcy człowiek przypadkowo spotkany na ulicy,  który być może potrzebuję naszego wsparcia. Tak nie wiele w życiu każdemu z nas potrzeba, wystarczy dobre słowo, przyjazny gest, szczery uśmiech, uśmiech który jest dla każdego pozytywnym impulsem, bodźcem, motorem napędowym do dalszego codziennego życia. Weźmy sobie wszyscy głęboko to do serca, tych kilka moich przemyśleń nad sensem ziemskiego życia, /jakby nie patrzeć zawsze krótkiego życia/. Pomyślmy  chwilę, skojarzmy fakty ze swojego życia, i powiedźmy sobie,  czy nie jest tak w życiu?. Tak właśnie jest,  dzisiaj jest TAK, a jutro może być różnie… i o tym należy zawsze pamiętać, szczególnie wtedy gdy jesteś na szczycie swojej kariery,  „na TOP-ie”, zdaję Ci się, że nic  już  Ci do szczęścia nie potrzeba, myślisz sobie, że chwyciłeś już Pana Boga za nogi. Nie staramy się, albo nie chcemy docenić tego co już  mamy, rodziny, przyjaciół znajomych, bliskich. Ludzie! w obecnym czasie, trudnym czasie pogoni za karierą, stanowiskami w pracy, lepszymi zarobkami czy nawet po prostu za miejscami pracy, zapominamy o najważniejszym, o "Człowieku”, gdyż on tu jest najważniejszy. Bo wszystko w życiu co robimy, to robimy  dla drugiego  człowieka… .

W tym ziemskim zawirowaniu starajmy dostrzegać się wzajemnie, szanujmy się i nie udajmy, że jest dobrze, bo tak nie jest!. Poeta ks. Twardowski kiedyś napisał św. słowa   cyt.:  „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”.    Samo życie…

aut./ Stanisław Barnaś,