Ciągle aktualne!

Najdrożsi! przypomnę swoje przemyślenia, które kiedyś po śmierci Papieża - naszego rodaka przeżywaliśmy.

Pragnę Wam wszystkim przypomnieć i zwrócić uwagę na to „jak szybko mija czas”!. Pamiętacie?, jak 18 lat temu byliśmy wszyscy zapłakani,  zagubieni, nie mogąc zrozumieć co się  dzieję?, byliśmy zdezorientowani. Nasz Ojciec Święty Jan Paweł II opuścił nas, odszedł od nas, jak to możliwe?, był z nami na co dzień blisko pomimo tego, że był w Watykanie ale zawsze był z nami.      Kochaliśmy go mocno, był nam potrzebny co dziennie,  a  on pożegnał się z tym ziemskim życiem i wrócił do Ojca Niebieskiego. Pozostawił nas samych z wielkim bólem i niepewnością, w  wielkim żalu i smutku.  Dziś postarajmy się wszyscy oddać mu część na jaką  sobie zasłużył, podziękujmy mu w modlitwie za to, że był nasz i jest nasz, że był nam ojcem, bratem, przyjacielem w każdej  chwili w jakiej się znaleźliśmy i wtedy gdy potrzebowaliśmy „wsparcia”.
        Ojcze! Nie ma już Ciebie wśród nas, ale my ciągle jesteśmy z Tobą wspomnieniem, pamięcią i w modlitwie. Prosimy Ciebie! Czuwaj nade mną,  nad  nami i nad naszą kochaną ojczyzną, która była  Ci tak bliska, Miej nas wszystkich w Swojej Opiece!.

„Pan kiedyś stanął nad brzegiem.”…

Stanisław Barnaś Radny Wojewódzki.